Kalkuitbloei

Bij betonproducten is het normaal dat er kalkuitbloeiing voorkomt. Door een reactie van de in het beton aanwezige kalk met water kan er kalkuitbloei optreden aan het oppervlak van betonnen tegels/stenen. Dit fenomeen is eigen aan cementgebonden materialen. Onder invloed van klimatologische omstandigheden en het dagelijkse gebruik zal deze kalkuitslag na verloop van tijd verminderen en uiteindelijk verdwijnen, dit proces kan afhankelijk van de omstandigheden soms wel een half jaar duren. Deze witte uitslag ontstaat door natuurlijke reacties en is niet te voorkomen.

Wat is witte uitslag?
Beton wordt gemaakt door vermenging van zand, grind, cement en water. Het is dus eigenlijk een natuurlijk product. Bij natuurlijke processen kun je niet alle factoren in de hand houden. De natuur gaat zijn eigen gang. Bij beton is van de vier basiscompetentie s het cement de boosdoener.
Dit kan een chemische reactie gaan vormen met water, waardoor vrije kalk wordt gevormd. Deze zet zich af op het betonoppervlak. De kalkafzetting gaat daarna een reactie aan met koolmonoxide uit de lucht, waardoor een calciumcarbonaat ontstaat. Zo ontstaat dan de witte vlekken op de bestrating.

Wanneer ontstaat het?
Er zijn twee situaties waarbij witte uitslag kan ontstaan: bij de productie, door het aanmaakwater ( primaire uitslag ) of later door weersinvloeden ( secundaire uitslag ). De primaire uitslag komt niet of nauwelijks voor. De zeer goede verdichting van de mortel en de lage watercementfactor werken zeer gunstig op het tegengaan van witte uitslag. Primaire uitslag bij de productie van beton is dan ook uitgesloten. Heeft een product te lijden onder witte uitslag, dan komt dat door dat na de productie de chemischereactie van cement en water gewoon doorgaat. Tijdens de opslag of na plaatsing kunnen de tegels, vooral tijdens regenbuien of langdurige droogtes ,een teveel aan water opnemen, dat na de bui weer wordt afgesloten. Het gevolg: secundaire uitslag.

Wat is er aan te doen?
Aan witte uitslag kun je eigenlijk niets doen. Het calciumcarbonaat dat ontstaat, is praktisch niet van het betonoppervlak te verwijderen zonder dat de tegel zelf wordt aangetast. Het enige dat helpt is geduld, want in de meeste gevallen verdwijnt de witte uitslag op den duur vanzelf. Door de kooldioxide in de lucht, verandert het calciumcarbonaat langzaam in de stof die wel oplosbaar is in water. Het probleem lost zich dan dus zelf op. Nu is gebleken dat zure verontreinigingen in de lucht, zoals koolzuur en zwaveldioxide, die processen versnellen. Met andere woorden: witte uitslag verdwijnt sneller op plaatsen met veel industrie dan in gebieden met een zuivere zee- en berglucht.